برای دقایقی با اهل بیت علیهم السلام

خانه وحي در زير تازيانه هاي هجوم

نداي هل من ناصر علي و زهرا

طلب ياري اصحاب کساء از مهاجرين و انصار

جمع آوري قرآن و دعوت به آن

اتمام حجت بر ابوبکر در القاب ادعايي

اتمام حجت با انصار و يادآوري بيعت آنان

هجوم به خانه حضرت فاطمه(عليها السلام)

هجوم اول

اقرار ابوبكر به هجوم به خانه حضرت زهرا سلام الله عليها

طرح شبهه

عبد الرحمن دمشقيه، نويسنده معاصر وهّابى، در مقاله‌اش با عنوان «قصة حرق عمر رضي الله عنه لبيت فاطمة رضي الله عنها» كه در سايت «فيصل نور» آمده، در باره روايت إبن أبي‌شيبه مى‌نويسد:

1. وددت أني لم أحرق بيت فاطمة... (قول أبي بكر). فيه عُلْوان بن داود البجلي (لسان الميزان، ج4، ص218، ترجمه رقم 1357- 5708 و ميزان الاعتدال، ج3، ص108، ترجمه رقم 5763) قال البخاري وأبو سعيد بن يونس وابن حجر والذهبي «منكر الحديث» وقال العُقيلي (الضعفاء للعُقيلي، ج3، ص420).

در روايت ابوبكر، نام داوود بن عُلْوان بَجَلِى وجود دارد كه بخارى، ابوسعيد بن يونس،‌ ابن حجر و عقيلى وى را منكر الحديث مى‌دانند.

جایز بودن گریبان چاک زدن و سینه زنی در عزای امام حسین (ع) از منابع اهل سنت

  ......در ادامه مطلب

بحثی پیرامون مسأله ای از معاد در محضر استاد عبدالله جوادی آملی و استاد سید جعفر سیدان(8)

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدللَّه رب العالمين و صلّى اللَّه على خير خلقه محمّد وآله الطّاهرين واللعن على اعدائهم أجمعين إلى يوم الدّين .

در ماههاى ذيقعده و ذيحجه سال 1405 قمرى در حجره‏اى از حجرات مدرسه ميرزا جعفر (دانشگاه رضوى) مناظراتى علمى در محيطى آكنده از محبّت و احترام متقابل بين دو تن از فضلاء قم و مشهد (استاد سيّدان و استاد جوادى آملى)واقع شد، كه بنده در آن جا به عنوان مستمع حضور داشتم و صورت مذاكرات را مى‏نوشتم.

اكنون اين نوشتار استفاده شده از آن يادداشت‏ها است و صورت جلسه اول را از آنچه در حافظه بجاى مانده است تنظيم كرده‏ام، و البتّه نمى‏توانم ادعا كنم كه تمام آنچه در جلسات صحبت شده در اين نوشته آمده است؛ ولى اصول و مهمّات مطالب و نقاط اصلى بحث را انشاءاللَّه بيان كرده ‏ام.

مهدى مرواريد

قسمت هشتم

فرقه وهابیت چگونه به وجود آمد؟

این فرقه منسوب به "محمد بن عبدالوهاب" از مردم "نجد" است که در سال 1115 ق در شهر عُیینه متولد شد که پدرش در آن شهر قا​ضی بود .

وی از کودکی به مطالعه کتاب‌های تفسیر و عقاید و حدیث سخت علاقه داشت و فقه حنبلی را نزد پدر خود  که از علمای حنبلی بود آموخت.

محمد بن عبدالوهاب از آغاز جوانی، بسیاری از اعمال مذهبی مردم "نجد" را زشت می شمرد.